Lucie Haentjens

Sinds de jaren ‘70, na haar studies Monumentale Kunst, is Lucie Haentjens bezig met het creëren van vezels en het experimenteren met stoffen.  

Ze begon met het weven van wandtapijten in de legwerk-techniek, waarvan ze zelf het ontwerp maakte, om daarna ook de wol zelf te verven. Deze wandtapijten nemen ruimte in en zijn nadrukkelijk aanwezig. Daarna nam Lucie een zijdelingse route langs het schilderen op zijde en papier maken van planten. Kort daarna ontdekte ze het vilten, een oeroude techniek die toelaat zowel twee- als driedimensionaal te werken. Het vilten oversteeg de ambachtelijke sfeer en evolueerde naar kunstzinnig professionalisme.  

Lucie haalt haar inspiratie in de natuur en in de verbindingen tussen mensen. Het materiaal waarmee ze werkt is natuurlijk, tijdloos en staat dicht bij mens en natuur. Van wol tot vilt, telkens kom je als kijker via een omweg tot bij de mens en zijn drang tot voelen en creëren. Structuren, motieven, kleuren en textuur van de vezels bepalen grotendeels de vormgeving en het karakter van Haentjens’ werken en zorgen voor een mooi timbre en balans.  

Net zoals in andere kunstvormen, kan je als bezoeker in de werken een projectie maken van de eigen binnenwereld, waarbij vooral het tactiele van de vezels aanspreekt. Textiel straalt warmte uit, het is aaibaar en sensueel. Het zijn net deze elementen die in dit tijdperk essentieel zijn en tegelijkertijd moeilijk te vinden. Net de moderne mens die, voortdurend op zoek is naar verbinding en aarding, nood heeft aan warmte en tactiele ervaringen.